to jest historia o smutnej dziewczynie

Mam na imie Justyna.Mam 15 lat.Pisze bo chce abyscie znali te historie,historie ktora boli...On maly niepozorny mial sliczne oczy .Pokochalam go calym sercem.Nie zwracal na mnie uwagi mial mnie gdzies.Ganial za wszystkimi dziewczynami oprocz mnie,ale po roku udreki nadszedl dzien 11 wrzesnia .On  i ja zostalismy para.Kochalam Go tak mocno ,ze gdy nie odzywal sie kilka godzin to wariowalam.Moze to nic nadzwyczajnego ,ale tak go kochalam i nadal kocham ze moje zycie bez niego nie ma sensu .Prawda jest taka ze zerwal ze mna po 12 dniach...Wyzwal od najrozniejszych,zbluzgal i porzucil.Od tego czasu minal rok ...Ja kocham Go jeszcze bardziej niz kiedy kolwiek.Nie wiem po co zyje bez Niego i nawet nie wiem czy On kiedy kolwiek mnie kochal.Kazdy moj chlopak jest tylko odskocznia od rzeczywistosci w ktorej Go nie ma.W moim zyciu jest jeszcze osoba ktorej na mnie zalezy to moja przyjaciolka Milena ,ktora ma bloga o nazwie TITANIC, dlatego ze obie kochamy te historie bardzo ale nie bardziej od nas samych.Tego co przezylam nie da sie opisac jak ktos chce poznac wiecej mojego zpieprzonego zycia to moze do mnie napisac.Dzis to na tyle.

PS:Jutro zapisze wiersz o TITANICU.